뜻

1. practicability
2. demonstrableness
3. ඉෂ්ටවියහැකි ස්වභාව, &c.

유의어

1. practicability

   • සාධ්‍යත්‍වය (practicability)
   • ‍යෝග්‍යාව (치료 기술, 연습)
   • උප චාරය (치료 기술, 연습)
   • භාවිතය (이용, 치료 기술, 연습)
   • උප චර්‍ය්‍යාව (the practice of medicine, )
   • චිකිත්‍සාව (practice of medicine, )
   • අ සද්ධර්‍මය (evil practice, )
   • මිශ්‍ර·ව්‍යවහාරය (the rule of practice)
   • භේදි·විධිය (rule of practice)
   • ප්‍රති·පදාව (행사, 실습, 풍습)
   • පරි·චිතිය (습관, 실제, 실용)
   • පරිචය (습관, 실제, 실용)
   • අනු ශිලනය (체육, 실제, 운동)
   • ශරාභ්‍යාසය (archery, practice of archery, )
   • වින්නඹුකම්කිරීම (the practice of midwifery)
   • අනභ්‍යාසය (non-practice or non-practising, )
   • භාවිතෝදග්‍රහණය (learning by practice, studying, )

2. demonstrableness

   • රාද්ධාන්තය (시위, 데모)
   • නිර්‍ණය (시위, 결정, 판단)
   • පූර්‍ව·නිගමනය (주제, 보조 정리, 테마)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.