뜻

1. 습관, 실제, 실용

1. habit, practice, පුරුද්ද.

유의어

1. 습관

   • පරිචය (습관, 실제, 실용)
   • බාවිතාව (습관, 풍습, 관습)
   • සමාචරණය (습관, 치료 기술, 양식)
   • පළ·පුරුද්ද (경험, 습관, 실용)
   • වර්‍තනීයතාව (habitableness)
   • උප චාරය (치료 기술, 연습)
   • සාධනීයතාව (practicability)
   • සාධ්‍යත්‍වය (practicability)
   • ‍යෝග්‍යාව (치료 기술, 연습)
   • ලෝක·ව්‍යවහාරය (관습, 풍습, 습관)
   • චරිත්‍රය (관습, 풍습, 습관)
   • චරිතය (습관, 삶의 방식, 실제)
   • භාවිතය (이용, 치료 기술, 연습)
   • වසතිය (거주, 거주지, 집)
   • පදිංචිය (거주, 거주지, 집)
   • උප චර්‍ය්‍යාව (the practice of medicine, )
   • චිකිත්‍සාව (practice of medicine, )
   • බැසනය (습관, 관습, 풍습)
   • පැවැත්ම (습관, 관습, 풍습)
   • අ සද්ධර්‍මය (evil practice, )
   • නි·වෙස (home habitation, )
   • මිශ්‍ර·ව්‍යවහාරය (the rule of practice)
   • භේදි·විධිය (rule of practice)
   • ප්‍රති·පදාව (행사, 실습, 풍습)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.