뜻

1. practice of medicine, වෙදකම
2. (in the system of medicine) one of the six sections (ස්‍ථාන), therapeutics, වෙදකමට අයත් කණ්‍ඩයක්.

유의어

1. practice of medicine

   • උප චර්‍ය්‍යාව (the practice of medicine, )
   • සාධනීයතාව (practicability)
   • ‍යෝග්‍යාව (치료 기술, 연습)
   • උප චාරය (치료 기술, 연습)
   • සාධ්‍යත්‍වය (practicability)
   • බෙහෙත් (medicinal)
   • භාවිතය (이용, 치료 기술, 연습)
   • අ සද්ධර්‍මය (evil practice, )
   • භේදි·විධිය (rule of practice)
   • මිශ්‍ර·ව්‍යවහාරය (the rule of practice)
   • ප්‍රති·පදාව (행사, 실습, 풍습)
   • පරි·චිතිය (습관, 실제, 실용)
   • පරිචය (습관, 실제, 실용)
   • වෛද්‍ය·කර්‍මය (치료 기술)
   • අනු ශිලනය (체육, 실제, 운동)

2. • ප්‍රති·කාර·විද්‍යාව (therapeutics, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.