뜻

1. (භාවිතා උද්:), learning by practice, studying, භාවිතාවෙන් ඉගෙනීම.

유의어

1. • අධ්‍යයනය (공부, 학습, 학문)
   • ‍යෝග්‍යාව (치료 기술, 연습)
   • සාධනීයතාව (practicability)
   • සාධ්‍යත්‍වය (practicability)
   • උප චාරය (치료 기술, 연습)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.