뜻

1. 고통, 충격, 시련

1. blow, පහර, distress, දුක.

유의어

1. 고통

   • තපය (고통, 시련)
   • වි·ෂාදය (고통, 시련)
   • තපනය (고통, 시련)
   • ආශ්‍රවය (고통, 시련)
   • උන්මිලනය (blowing, )
   • ඇමීම (: blowing &c)
   • ආස්ඵෝටනය (blowing, )
   • වි·ඝාතය (충격, 공격)
   • හැමීම (of : blowing)
   • පාණි·ප්‍රහාරය (blow with the hand)
   • දුඃඛය (슬픔, 비애, 비통)
   • කටුල්ල (고통, 시련, 고난)
   • කටොල (고통, 시련, 고난)
   • ලැවැන්න (고통, 시련, 고난)
   • වි·නි·පාතතය (고통, 아픔, 통증)
   • පරි·තාපය (고통, 아픔, 통증)
   • ප්‍රති·ඝාතය (a return blow, )
   • ප්‍ර·හාරය (충격, 상해, 상처)
   • බැටය (충격, 상해, 상처)
   • ගෙඩිය (충격, 상해, 상처)
   • ගැහිල්ල (충격, 상해, 상처)
   • පාර (충격, 상해, 상처)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.