뜻

1. 충격, 상해, 상처

1. blow, stroke.

유의어

1. 충격

   • පාර (충격, 상해, 상처)
   • ගැහිල්ල (충격, 상해, 상처)
   • ගෙඩිය (충격, 상해, 상처)
   • ප්‍ර·හාරය (충격, 상해, 상처)
   • සරාඝාතය (blow or stroke of an arrow, )
   • ගෙළ (충격, 상해, 상처)
   • ගොළය (충격, 상해, 상처)
   • දෙ·පාර (also for, two blows or strokes)
   • පහාර (상처, 상해)
   • ඇමීම (: blowing &c)
   • ආස්ඵෝටනය (blowing, )
   • වි·ඝාතය (충격, 공격)
   • හැමීම (of : blowing)
   • උන්මිලනය (blowing, )
   • පහර (노크, 상해, 상처)
   • ගැසීම (상처, 상해)
   • පාද·මර්‍ෂණය (foot-stroking: [[පාදග්‍රහණය]])
   • පාණි·ප්‍රහාරය (blow with the hand)
   • ආ මෂිණය (마찰, 비빔)
   • කඩු පහර (stroke with a sword)
   • ගොලය (고통, 충격, 시련)
   • ප්‍රති·ඝාතය (a return blow, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.