뜻

1. 꼭대기, 정상, 머리, 봉우리, 장

1. top, summit, vertex, මුදුන, head, ඉස.

유의어

1. 꼭대기

   • ශිර්‍ෂ·මස්තකය (top of the head, vertex, )
   • ඉස් මුදුන (꼭대기, 정상, 우)
   • මුර්‍ඪය (꼭대기, 정상, 머리)
   • මුදුන (꼭대기, 정상, 봉우리)
   • තුංගය (꼭대기, 정상, 봉우리)
   • මත (머리, 꼭대기, 정상)
   • ශිඛරය (끝, 꼭대기, 정상)
   • ප්‍රා·ගහාර·ශීර්‍ෂය (cave head or top, )
   • පුෂ්කරය (tip or head or top, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.