뜻

1. disunion, disengagement, අසම්බන්ධ ස්වභාව.

유의어

1. disunion

   • වියෝගතාව (disunion, separateness, )
   • විප්‍ර·යෝගය (다툼, 충돌, 싸움)
   • අ සන්ධිය (disconnection, disunion, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.