뜻

1. disunion, separateness, වෙන්වූ ස්වභාව.

유의어

1. disunion

   • වි·‍ශ්ලේෂය (가름, 갈래, 분리)
   • විප්‍ර·යෝගය (다툼, 충돌, 싸움)
   • විප්‍ර·ලම්භය (가름, 갈래)
   • විධුරය (가름, 갈래)
   • විගඟ (가름, 갈래)
   • ප්‍ර·භේදය (가름, 갈래)
   • පොලඹුම (가름, 갈래)
   • පොලබුං (가름, 갈래)
   • පෘථක්කෘත (separated, )
   • පෘථක්කරණය (분리, 갈래, 가름)
   • පටි·විරතය (가름, 갈래)
   • ගණ්ඩකය (가름, 갈래)
   • අ සන්ධිය (disconnection, disunion, )
   • අ සං සෘෂ්ටතාව (disunion, disengagement, )
   • අ සම්බන්ධකම (disconnectedness &c, disunion, &c)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.