뜻

1. 기원, 근원

1. (සං emp., උද් up, පද් to go), origin, උත්පත්තිය, ඉපදිම.

유의어

1. 기원

   • හේතු·ප්‍රත්‍යය (기원, 근원)
   • ආයතනය (기원, 근원)
   • ‍යොන් (기원, 근원)
   • සමුදය (원인, 이유, 근원)
   • වෛජිකය (근원, 기원, 원인)
   • හේතුව (근원, 기원, 원인)
   • ප්‍රතිත්‍යය (근원, 기원, 원인)
   • ලෝකෝදභවය (origin of the world)
   • දුනු (기원, 탄생, 근원)
   • නිපස (기원, 탄생, 근원)
   • මුල·පතනය (original fall)
   • මුඛය (기원, 시작, 근원)
   • පටන්ගැන්ම (기원, 시작, 근원)
   • මූලිකයා (저자, 필자, 작가)
   • කතුරුවා (저자, 필자, 작가)
   • ප්‍රකෘතිය (기원, 근원, 원천)
   • ආද්‍ය වීජය (original cause, first cause, )
   • අඩු ජම්මය (low-caste, low origin)
   • සම්භවය (근원, 기원, 원인)
   • උත්පත්තිනිය (기원, 탄생, 근원)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.