뜻

1. 명성, 유명

1. (යශ or යශස් කීර්‍තතීය, &c.), excellent fame, renown, exalted praise, උතුම් කීර්‍තතිය or ප්‍රශංසාව.

유의어

1. 명성

   • ප්‍රකීර්‍තතිය (명성, 유명, 명예)
   • ප්‍රථාව (명성, 유명, 명예)
   • කීර්‍තතිය (명성, 유명, 명예)
   • සං·කීර්‍තතිය (명성, 칭찬, 명예)
   • වර්‍ණය (명성, 품질, 칭찬)
   • ලෝක·විශ්‍රැතිය (명성, 유명)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.