뜻

1. 취기, 취한 상태

1. state of intoxication, drunkenness.

유의어

1. 취기

   • මත්ත·භාවය (drunken state, )
   • ක්‍ෂීබතාව (state of intoxication, )
   • බේබදුකම (취기, 취한 상태)
   • ප්‍ර·මද (intoxicated, )
   • ප්‍ර·මදතාව (만취, 술 취함)
   • මත (만취, 술 취함)
   • මදය (만취, 술 취함)
   • සුරා (intoxicating, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.