뜻

1. 도둑, 약탈자, 강도

1. wicked person, දුෂ්ටයා, thief, හොරා.

유의어

1. 도둑

   • අනේඩ මූකයා (wicked person &c, , &c)
   • අ රිටුවා (wicked person, )
   • අ රිෂ්ටයා (wicked person, )
   • උඩනුවා (ignorant or wicked person)
   • දුශ්චරිතයා (wicked—immoral—person)
   • චෝරයා (도둑, 약탈자)
   • ස්තේනයා (도둑, 약탈자)
   • වලඳුවා (도둑, 약탈자)
   • රාත්‍රී·චරයා (도둑, 약탈자)
   • රජනී·චරයා (도둑, 약탈자)
   • නුළුදයා (도둑, 약탈자)
   • න·ලඳයා (도둑, 약탈자)
   • ආඛුවා (도둑, 약탈자)
   • තස්කරී (도둑, 약탈자)
   • තස්කරා (도둑, 약탈자)
   • ද්‍රාවකයා (도둑, 약탈자)
   • පුථුජ්ජනයා (vile person, wicked man, )
   • ඣිල්ලීය (심지, 등심)
   • විසඹයා (wicked or malicious or vicious person, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.