뜻

1. 산, 메, 언덕

1. mountain, කන්ද, mountain summit, පර්‍වත මුදුන
2. sledge, කුළුගෙඩිය.

유의어

1. 산

   • ගිරි·ශිඛරය (summit of a rock or mountain, )
   • චුඩාව (꼭대기, 정상)
   • පර්‍වත·ශිඛරය (rock peak, summit of a mountain, )
   • වෛකුණ්ඨ (name of a mountain and of the celestial region on the summit of it)
   • භෘගු (name of a celebrated sage, summit of a mountain: [[ප්‍රජාපති]])
   • කුළු ගැන්වීම (placing on the summit)
   • ශිවාද්‍රිය (산, 메)
   • ශිඛරිය (산, 메)
   • සිලුච්චය (산, 메, 언덕)
   • විට (산, 메)
   • වලාහකය (산, 메)
   • රාජ·සූයය (산, 메)
   • ශෘංගි (산, 메)
   • මලය (a, mountainous)
   • අ චලය (산, 메)
   • කඳු (of : mountains)
   • ගිර (산, 메)
   • අද්‍රිය (산, 메)
   • ධරය (산, 메)
   • නග·ජයා (산지 주민, 등산가)
   • පර්‍වතාශ්‍රයයා (산지 주민, 등산가)
   • පාර්‍වතේයයා (산지 주민, 등산가)
   • බලාහකය (산, 메)
   • අවිය (산, 메, 언덕)
   • තුංගය (꼭대기, 정상, 봉우리)
   • භූ·ස්වර්‍ගය (the place of heaven, viz, the mountain on the summit of which a heaven is situated)

2. sledge

   • යකුළ (sledge-hammer, )
   • කුළු ගෙඩිය (sledge-hammer, sledge)
   • කඹුරු කුළ (sledge-hammer, )
   • අයෝ ඝනය (망치, 나무 망치)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.