뜻

1. 땅, 토양, 흙, 지상

1. earth, the land, ගොඩ or පොළොව.

유의어

1. 땅

   • භූමිය (땅, 토양)
   • ගොඩ (땅, 토양)
   • අවනිය (토양, 흙, 땅)
   • මහපොළොව (토양, 흙)
   • මහී (토양, 흙)
   • මිය (토양, 흙)
   • මිලි (토양, 흙)
   • මිහිය (토양, 흙)
   • මේදිනිය (토양, 흙)
   • මෞලීය (토양, 흙)
   • රසාව (토양, 흙)
   • වසු·දරය (ap, of the earth, )
   • වාරාහිය (토양, 흙)
   • වි·පුලාව (토양, 흙)
   • උර්‍වය (토양, 흙)
   • භූත·ධරාව (토양, 흙)
   • බලජාව (토양, 흙)
   • ගිරි·කර්‍ණණිකාව (토양, 흙)
   • කුය (토양, 흙)
   • ජීවාව (토양, 흙)
   • දරාව (토양, 흙)
   • ගජ සිව් (토양, 흙)
   • ධරණිය (토양, 흙)
   • ධරාව (토양, 흙)
   • ධරිත්‍රි (토양, 흙)
   • පඨවි (토양, 흙, 땅)
   • පෘථිවිය (토양, 흙)
   • සාගර තේමිය (땅, 토양, 흙)
   • මිහි·පා (왕, 궁, 통치자)
   • ථලය (땅, 토양, 흙)
   • භූමි·පරිමාණය (land measure, )
   • ගොයි·පළ (cultivated land)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.