뜻

1. 뺨, 볼

1. cheek-place or part, cheek, කම්මුල් තැන, කම්මුල.

유의어

1. 뺨

   • කන් මුල (뺨, 볼)
   • කන්‍සය (뺨, 볼)
   • කපෝලය (뺨, 볼)
   • කම් මුල (뺨, 볼, 가치)
   • හක්ක (뺨, 볼)
   • කටාව (elephant's cheek, )
   • ශංඛය (elephant's cheek, )
   • දෙ·කපෝල (the two cheeks, )
   • යට·මිලාව (the place below, the under part)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.