뜻

1. horn of an animal
2. pl. or a. අං.

유의어

1. horn of an animal

   • සිඟි·මිගයා (게)
   • අං (or a, of : horns)
   • ලලාමය (뿔, 호른)
   • ශෘංගය (뿔, 호른)
   • ගෝ·අඟ (ox-horn: [[ගවඟ]])
   • සිගුව (fr, : horn &c, &c)
   • සිඟු (뿔, 호른)
   • සුඟු (뿔, 호른, 가지진 뿔)
   • අං (horn-)
   • සත්තු (마리, 병원)
   • මෘගයා (동물, 짐승)
   • ඛේලියා (동물, 짐승)
   • සිංගිය (뿔, 호른, 가지진 뿔)
   • ගව·ඟ (ox-horn, cow's horn, )
   • මී·අඟ (buffalo's horn)
   • ගවලය (buffalo's horn, )
   • බස්ත·ගෘංගය (goat's horn, )
   • වක්·අඟ (powder horn, )
   • අං බකමූණා (horned owl)
   • කාහලය (horn or pipe, )
   • හරක්·අඟ (bullock's horn)
   • බස්ත·ගෘංගය (ram's horn, )
   • මේෂ·ශෘංගය (ram's horn, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.