뜻

1. 꼭대기, 정상, 우

1. (අග්‍රය), upper extremity, top, මස්තකය, මුදුන.

유의어

1. 꼭대기

   • අක් දළ (top bud or bud at the extremity, )
   • මුණය (꼭대기, 점, 정상)
   • මතු·පිට (꼭대기, 표면, 정상)
   • තලක්කට්ටුව (top part, , upper covering or roof)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.