뜻

1. ordination (to full priesthood).

유의어

1. ordination

   • ආඥා පණත (조례, 법령)
   • ප්‍ර·ප්‍රජ්‍යෝපසම්පදාව (B, P, ordination)
   • ක්‍රමික සංඛ්‍යාව (ordinal number)
   • ඒක සමානත්වය (유사, 비유, 동등)
   • ඡන්නය (조례, 격언, 법령)
   • පා·රමිතා·පුරනවා (to fulfil the B, ordinances, [[පාරමිතාව]])
   • පූර්‍ව·නියෝජනය (fore-ordination, )
   • හස්තාලේපය (laying on of hands, ordination)
   • හස්තෝපකර්‍මය (ordination by laying on of hands: [[හස්තාලේපය]])
   • විරිත (religious ordinance or observance)
   • සමවාය (연합, 연방, 동맹)
   • ධුතාංග (self-denying ordinances: [[තෙළෙස් ධූතාංග]])

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.