뜻

1. upper part or half, උඩපංගුව.

유의어

1. upper part or half

   • සමාර (부분, 반, 절반)
   • වඩය (부분, 반, 절반)
   • බාගය (부분, 반, 절반)
   • කඩද (반, 절반)
   • උඩු ගඟ (the upper part of a river)
   • උඩු පිළ (the upper part or row, )
   • මුදුන්·වහල (upper roof, upper part of the roof)
   • දලය (부분, 절반, 반)
   • ඉද්දර (the upper or higher part)
   • ඌර්‍ඬව කාය (흉상, 상반신)
   • අග්‍ර කාය (흉상, 상반신)
   • ඌර්‍ඬවාංගය (가슴)
   • භාගය (부분, 몫, 반)
   • අඳය (부분, 몫, 일부)
   • තලක්කට්ටුව (top part, , upper covering or roof)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.