뜻

1. 하늘, 낮, 천

1. face of the sky, the sky.

유의어

1. 하늘

   • නභස්තලය (하늘, 낮, 천)
   • ගගන තලය (face of the sky, )
   • ගුවන්·තලය (차양, 차양막, 덮개)
   • නුබ·තලය (face or expanse of the sky, )
   • රිවි·වත (하늘, 낮, 천)
   • වත (얼굴, 용모, 낯)
   • වකත්‍රය (얼굴, 용모)
   • වතන (얼굴, 용모)
   • මුව (얼굴, 용모)
   • උවන (얼굴, 용모)
   • ත්‍රි·දිවය (하늘, 낮)
   • කාය (하늘, 낮)
   • අහස (하늘, 낮)
   • අඹුරාව (하늘, 낮, 천)
   • අම්බරය (하늘, 낮)
   • වි·කාශය (하늘, 낮)
   • වියත (하늘, 낮)
   • ශක්‍ර·භවනය (하늘, 낮)
   • සර්‍වය (하늘, 낮)
   • සු·දසුන (하늘, 낮)
   • සුමය (하늘, 낮)
   • රහස (하늘, 낮)
   • ගහන්·මග (하늘, 낮)
   • මහා·විල (하늘, 낮)
   • දිගන්තරාලය (하늘, 낮)
   • දෙව්·තලය (하늘, 낮)
   • නභය (하늘, 낮)
   • නභස (하늘, 낮)
   • චාතුම්භා·රජිකය (하늘, 낮)
   • අභ්‍රය (하늘, 낮)
   • නාකය (하늘, 낮)
   • නුබ (하늘, 낮)
   • නුඹ (하늘, 낮)
   • බහුල (하늘, 낮)
   • විය (새)
   • ආකාශ කවුළුව (sky-light, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.