ස්වභාව·ගතිය
명사
발음: [ svabhāva·gatiya ] [ ස්වභාව·ගතිය ]
ස්වභාව·ගතිය , ස්වභාව·ගුණය
뜻
- 성격, 자
- natural state, natural disposition, inherent quality
- character.
유의어
-
natural state
- ගතිය (품질, 특별, 사정)
- ධර්මතාව (inherent nature, )
- ජම්ම·ගතිය (natural state, temperament or disposition, one's nature)
- පූගය (질, 성질, 품질)
- තතු (질, 정부, 됨됨)
- තදගුණය (inherent quality or attribute, )
- නිසගය (nature state, )
- සහ·ජ·භාවය (natural state, naturalism, )
- ධර්මය (nature or natural state, )
- ස්වභාව (됨됨, 현상, 사정)
-
성격
Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.
Wiktionary에서 찾기