뜻

1. 여행자, 여객

1. (සම generally, ඊර් to go), traveller, ගමන්කාරයා.

유의어

1. 여행자

   • මගී·පුරුෂයා (여행자, 여객)
   • පාන්‍ථයා (여행자, 여객)
   • පථිකයා (여행자, 여객)
   • මාර්‍ගගිකයා (여행자, 여객)
   • ගමිකයා (여행자, 여객)
   • යාතු (여행자, 여객)
   • සං·යාත්‍රාකාරයා (여행자, 여객)
   • ගමථයා (여행자, 여객)
   • සාරණිකයා (여행자, 여객)
   • ප්‍ර·වාසියා (여행자, 여객)
   • අටනය (산책, 광장, 보폭)
   • මාර්‍ගණයා (travelling mendicant, )
   • සගච්ඡයා (fellow-traveller, )
   • මගි·වෙස (disguise as a traveller)
   • මගෝපකරණ (travelling requisites)
   • සෝපි (여행자, 이방인, 외국인)
   • සං·යාත්‍රාව (여행, 행진, 항해)
   • යාත්‍රා (voyaging, travelling)
   • ගමියා (여행자, 여객, 승객)
   • ගමන්කාරයා (여행자, 여객, 승객)
   • දේශාන්තර·චාරියා (여행자, 관광객, 여객)
   • අධ‍ව ගයා (여행자, 여객, 나그네)
   • චාරය (going about, travelling, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.