뜻

1. 귀, 귀때기, 이삭

1. (ශ්‍රෝත ඉන්‍ද්‍රි), organ of hearing, ear, කන.

유의어

1. 귀

   • ශ්‍රවණේන්‍ද්‍රියය (귀, 청각, 귀때기)
   • ශ්‍රවණ·පථය (귀, 귀때기, 이삭)
   • ඇසීම (듣기, 경청, 청취)
   • නි·ගමනය (듣기, 경청)
   • ශ්‍රවණය (듣기, 경청)
   • ශ්‍රැති (듣기, 경청)
   • සුනුව (듣기, 경청)
   • ශ්‍රවණ·නාලිය (hearing-tube, viz ear-trumpet)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.