뜻

1. 외이

1. the outer ear, කන්පෙත්ත.

유의어

1. 외이

   • කර්‍ණ ශෂ්කුලිය (외이)
   • කන් පොත්ත (귀, 외이)
   • වකංසය (귀고리, 귀걸이)
   • ශ්‍රවණය (귀, 귀때기)
   • ශ්‍රවය (귀, 귀때기)
   • ශ්‍රෝතය (귀, 귀때기)
   • කඩුක්කම (귀고리, 귀걸이)
   • ශ්‍රෝතය (귀, 귀때기)
   • සවන (귀, 귀때기)
   • සවන් (or a, of : ears)
   • පෙද (귀고리, 귀걸이)
   • සෝ (귀, 귀때기, 이삭)
   • පස්කැන (귀고리, 귀걸이)
   • කොඬොල (귀고리, 귀걸이)
   • කුකුලුව (귀고리, 귀걸이)
   • කර්‍ණණිකාව (귀고리, 귀걸이)
   • කර්‍ණය (귀, 귀때기)
   • කන (귀, 귀때기)
   • කණ (귀, 귀때기)
   • පිට·සවිය (outer bark, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.