뜻

1. 반대, 저항, 정반대의

1. (වි against, උත්‍ථානය rising), opposing, opposition, විරුද්ධවීම
2. obstructing, බාධාකිරිම
3. independent action, ස්වකීය කැමැත් තෙන්ම හැසිරිම.

유의어

1. obstructing

   • රෝධනය (장애, 저지)
   • මාරය (장애, 저지)
   • බාධකතාව (obstructiveness &c)
   • වැළහිල්ල (은거, 숨기, 잠복)
   • ස්තමහය (장애, 방해, 저지)
   • ස්ලඩඹුව (장애, 방해, 저지)
   • නලදුව (장애, 방해, 저지)
   • ප්‍රති·බන්‍ධනය (contravention, obstructing, )

2. independent action

   • නිරාලම්බනය (independence &c)
   • අ පරාධීනතාව (독립, 해방)
   • අනධීනතාව (독립, 해방)
   • කරුමය (소송, 행사)
   • ක්‍රියා (or a, of : actions)
   • පාරායණී (소송, 행사)
   • කර්‍ම (소송, 행사, 행동)
   • අනාශ්‍රසස (독립, 해방, 정치적 자유)
   • පෞරුෂය (human action, )
   • කෘත්‍යාව (소송, 행동, 행사)
   • ප්‍ර·වාහය (course of action, )

3. 반대

   • අ පක්ෂකම (반대, 저항)
   • ප්‍රති·විරුද්ධතාව (opposition &c, &c)
   • පර්‍ය්‍යවස්ථිතිය (반대, 저항)
   • වි·පක්‍ෂකම (opposition &c, &c)
   • වි·රෝධකාරයා (opposer, )
   • වි·රෝධනය (반대, 장애, 저지)
   • ප්‍රති·කූලතාව (state of opposition &c)
   • වි·රුද්ධය (반대, 저항, 불복)
   • ප්‍ර·පංචය (반대, 저항)
   • එ තර (the opposite shore: [[එගොඩ]] &c)
   • වි·හතිය (opposing &c, striking, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.