뜻

1. disjunction, disunion &c., as above, වෙන්වීම, වෙන්වතිබීම. E. S.

유의어

1. disjunction

   • වි·‍ශ්ලේෂය (가름, 갈래, 분리)
   • වි·යෝග·වාචකය (a disjunctive, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.