뜻

1. imperative verb, viz. imperative mood.

유의어

1. imperative verb

   • ආඥා විධිය (imperative mood)
   • අ සම්භාවන ක්‍රියාව (subjunctive verb or mood, or &c)
   • ආ ශංසන විධිය (optative mood or verb)
   • වාච්‍යය (gram, voice or mood of verb, [[කර්‍තෘවාච්‍යය)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.