뜻

1. 욕, 악담, 오용, 악용

1. harshness of language, abuse, scurrility, සැර පරුෂ බස් කීම.

유의어

1. 욕

   • පරුස·බස් (욕, 악담, 오용)
   • අති වාක්‍ය (욕, 악담, 오용)
   • දුර්‍වාචය (욕, 악담, 오용)
   • සිහිත (비난, 욕, 악담)
   • පංගං (모욕, 욕, 악담)
   • පාරුෂ්‍යය (엄격, 시끄러운 소리, 엄함)
   • දු·වද (bad language or abuse: [[දුර්‍වාචය]])
   • ඛලෝක්තිය (욕, 악담, 오용)
   • බැණීම (난간, 욕, 악담)
   • උප වාදය (모욕, 욕, 중상)
   • බැණුම්·දෙඩුම් (fr, and : revilings and rantings, scurrilous language)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.