뜻

1. 거주, 집

1. (වස් to dwell), dwelling, නිවෙස
2. subjecting, යටපත්කිරීම.

유의어

1. 거주

   • විසි (거주, 집)
   • වැසීම (거주, 집, 거주지)
   • වාස (dwelling-)
   • වස (거주, 집)
   • වසන (거주, 집)
   • වාස (or a, dwelling places &c, [[වාසය]])
   • වස්‍යය (집, 거주지, 거처)
   • ලිය (dwelling house)
   • කිසඳ (집, 거주지, 거처)
   • සාදනය (집, 거주지, 거처)
   • නි·වේශනය (거주, 집, 거주지)
   • විසීම (거주, 집, 거주지)
   • සං·වාසය (거처, 거주, 집)
   • වි·හරණය (거주, 집, 거주지)
   • පදිංචිය (거주, 거주지, 집)
   • වසතිය (거주, 거주지, 집)
   • වස්න (거주, 집, 거주지)
   • අවස (집, 거주지, 거처)
   • ආවාස ගෘහය (궁, 주택, 집)
   • සු·වාසය (pleasant or respectable dwelling, or)
   • ශ්‍රී·නිකේත (or a, ap, or ep)

2. subjecting

   • වශය (subjection, )
   • අනු වශය (subjection, )
   • ආයතනතාව (subjection, )
   • ආ ස්පදය (주제, 주어)
   • විෂය (주제, 주어)
   • මනාභ්‍යන්තරතාව (subjectiveness, E, S)
   • විසි (state of subjection, )
   • වශං·ග·ත්‍වය (state of subjection, )
   • ප්‍රජාව (사람, 부족, 겨레)
   • භාවාථිය (소재)
   • දාන්තිය (subjection, humbleness, )
   • වාද·විෂය (the subject of debate, )
   • උපමානය (subject of comparison)
   • වසඟකම (제출)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.