뜻

1. 계절, 철, 한물

1. season, particular occasion or time.

유의어

1. 계절

   • මෙ·සඳ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ (이때, 이번)
   • සමය (시간, 계절, 시기)
   • මෝසම (계절, 철, 때)
   • වලිය (시간, 때, 번)
   • මෙවර (or ad, this time or occasion)
   • සන්දිය (시간, 시기, 시대)
   • ප්‍ර·ස්තාව(ය) (시간, 기회, 때)
   • අවදිය (시간, 계절, 시기)
   • කාලය (시간, 계절, 시기)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.