뜻

1. 위선자

1. deceitful person, hypocrite.

유의어

1. 위선자

   • වංචකයා (deceitful person, )
   • කුටිලයා (악한, 사기, 강도)
   • පාත්‍රෙ·සමිතයා (위선자)
   • කෛරාටිකකම (deceitfulness &c, )
   • දම්හ (간사, 사기)
   • ප්‍ර·පංචය (간사, 사기)
   • මායාව (사기, 부정)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.