뜻

1. impropriety &c., ineligibility, අයුතුකම, නුසුදුසුකම.

유의어

1. impropriety &c

   • අ කර්‍මණ්‍යය (impropriety)
   • අනුචිතතාව (impropriety &c, &c)
   • අ සමඤ්ජසය (impropriety, )
   • නො·සෑහුම්කම (impropriety &c)
   • නො·හොබිනාකම (impropriety &c)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.