뜻

1. 수도사, 승려, 수도승, 수사

1. person of subdued passions, ascetic, monk, තාපසයා.

유의어

1. 수도사

   • ක්‍ෂීණාශ්‍රවයා (person of subdued passions, a rishi, )
   • සං·යතකාරි (수도사)
   • පරි·බ්‍රාජිකාවෝ (수도사, 승려, 수도승)
   • පරි·ව්‍රාජකයා (수도사, 승려, 수도승)
   • පැවිද්දා (수도사, 승려, 수도승)
   • ප්‍ර·ප්‍රජිතයා (수도사, 승려, 수도승)
   • මහණ·කෙනෙක් (수도사, 성직자, 승려)
   • ආශ්‍රව ක්ෂයකර ඥානය (passion-subduing wisdom, )
   • සං·වුනින්‍ද්‍රියයා (수도사)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.