뜻

1. 계절, 철, 때, 차례, 굽이

1. season (for plucking fruit &c.), occasion, (any one's) turn, වාරය, instance, වතාව, ප්‍රස්තාව.

유의어

1. 계절

   • මෝසම (계절, 철, 때)
   • මෙ·සඳ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ (이때, 이번)
   • සමය (시간, 계절, 시기)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.