뜻

1. 위엄, 위대, 존엄, 장엄, 위신

1. (for මහත්තත්‍වය) greatness, dignity, grandeur. majesty, උතුම්කම.

유의어

1. 위엄

   • ගම්භිර්‍ය්‍යය (위엄, 존엄, 품위)
   • ආයතිය (위엄, 존엄, 장엄)
   • ප්‍ර·භාවය (위엄, 존엄, 장엄)
   • මහත්·ත්‍වය (위대, 위엄, 존엄)
   • උත්කෘෂ්ටතාව (위대, 위엄, 존엄)
   • රාජ·තේජස (regal glory or dignity or majesty)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.