뜻

1. 외국인, 외인, 낯선 사람

1. inhabitant of a foreign country, foreigner.

유의어

1. 외국인

   • වි·දේශය (외국)
   • විදේශ (해외)
   • දේශාන්තරය (외국)
   • පිට·රට (외국)
   • ජන·පදය (정부, 현상, 특별)
   • දනව්ව (inhabited district or country, )
   • රට·වැසියා (출신, 원주민, 거주민)
   • ප්‍රත්‍යන්ත·දේශය (outlying or foreign country, )
   • මිනිස්·පියස (human region, viz, inhabited country)
   • ප්‍ර·වාසියා (외국인, 외인)
   • පිට·රට (foreign)
   • පර·දේශිකයා (외국인, 외인)
   • විදේශ (foreign)
   • පිට·ජම්මක්·කාරයා (외국인, 외인)
   • නි·වාසියා (주민, 거주민)
   • වාසීහු (of : inhabitants, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.