뜻

1. 경계의, 끝의

1. (ස්ථ situated), terminal, boundary, bounding, සීමාවවූ, කෙළවර.

유의어

1. 경계의

   • අග් (경계의, 끝의)
   • නි·බධ (묶인, 갇힌)
   • පර්‍ය්‍යන්ත·ස්ථිත (bounded, )
   • බඳ (묶인, 갇힌)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.