뜻

1. 휘감긴 것, 외상

1. a wound, තුවාලය.

유의어

1. 휘감긴 것

   • විත් (화살, 다트, 나사못)
   • ක්‍ෂතිය (상처, 꼬인 것, 휘감긴 것)
   • ක්ෂත සංයෝගය (솔기, 봉합, 이음매)
   • ක්ෂතය (휘감긴 것, 외상, 상처)
   • තුවාලය (상처, 손해, 중상)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.