뜻

1. 문법적 변화, 변칙

1. irregularity, අනියම්කම.

유의어

1. 문법적 변화

   • වි·ෂමිතතාව (문법적 변화, 변칙)
   • වි·සම·ලෝභය (irregular desire, )
   • අ ව්‍යවස්ථාව (문법적 변화, 변칙, 불규칙)
   • අ ක්‍රමතාව (문법적 변화, 변칙, 불규칙)
   • උත්ක්‍රමය (문법적 변화, 변칙, 불규칙)
   • නිරනුවිධායිත්‍වය (문법적 변화, 변칙, 불규칙)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.