뜻

1. destructibility, නාස්තිවියහැකි ස්වභාව.

유의어

1. destructibility

   • උප ඝාතය (파괴, 파멸)
   • වි·ඝාතය (파괴, 파멸)
   • වි·නාශ්‍යතාව (destructibility, , &c)
   • සං·හරණය (파괴, 파멸)
   • පරාඟව (파괴, 파멸)
   • නස්·පැත්තිය (파괴, 파멸)
   • ඛණ්ඩ්‍යතාව (destructibility)
   • මාරයා (god of destruction, )
   • සන්තිය (끝, 파괴, 파멸)
   • සතිය (끝, 파괴, 파멸)
   • සාතිය (끝, 파괴, 파멸)
   • සුනු‍·විසුනුව (utter destruction)
   • අපාය (파괴, 파멸, 지옥)
   • ප්‍ර·ලය·කාලය (period of destruction, )
   • බූසනවා (상처, 파괴, 손해)
   • ක්ලේශ ප්‍රහාණය (destruction of the passions, )
   • ලවය (파괴, 파멸, 손실)
   • දාය (파괴, 파멸, 손실)
   • නාශය (파괴, 파멸, 폐허)
   • ව්‍යය (파괴, 파멸, 폐허)
   • සමුච්ඡේදය (파괴, 파멸, 폐허)
   • ප්‍රති·ඝනය (몸체, 몸, 육체)
   • වි·නාශනය (causing to be destroyed, destruction &c, )
   • පාණතිපාතය (도살, 죽이기, 살해)
   • ලිය (끝, 파괴, 파멸)
   • හිංසාරු (호랑이, 호, 범)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.