뜻

1. 증거, 목격자, 증인

1. witness, evidence, සාක්‍ෂිය.

유의어

1. 증거

   • සාක්‍ෂිය (증거, 목격자, 증인)
   • සාක්‍ෂි (증거, 증명, 입증)
   • සාක්‍ෂ්‍යය (evidence &c, [[සාක්‍ෂිය]])
   • ප්‍රත්‍යක්‍ෂ·දර්‍ශකයා (eye-witness, )
   • කූට සාක්ෂිය (false witness, )
   • සාක්‍ෂිකූඩුව (witness-box)
   • ප්‍රාද්‍රර්‍භාවය (evidentness, manifestness, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.