뜻

1. 악덕

1. bad habit or custom, immorality, දුෂ්චරිතය.

유의어

1. 악덕

   • පැවැත්ම (습관, 관습, 풍습)
   • බැසනය (습관, 관습, 풍습)
   • පුරුද්ද (습관, 관습, 풍습)
   • සු·සිරිත (good habit or custom, , good conduct)
   • සිරිත (습관, 관습, 풍습)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.