뜻

1. 혀

1. tongue, දිව.

유의어

1. 혀

   • චපලාව (혀)
   • දිව (혀)
   • රසාලාව (혀)
   • ලලනාව (혀)
   • ලෝලාව (혀)
   • අග්‍ර ජිහවය (tip of the tongue, )
   • දිවග (tip of the tongue, )
   • ගිනි·දිව (tongue or flame of fire)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.