뜻

1. 얼굴, 입, 용모

1. mouth, කට, face, මුහුණ.

유의어

1. 얼굴

   • මුඛ (or a, mouths, faces)
   • මුඛය (얼굴, 입, 용모)
   • වදන (얼굴, 입, 용모)
   • මුඛ·විකාරය (deformity of mouth or face)
   • ලපනය (입, 닙)
   • වකත්‍රය (입, 닙)
   • මුය (입, 닙, 작은 뺨)
   • කටක් (입, 닙)
   • හොට (입, 닙)
   • මුඛ·පූරණය (mouthful, , E)
   • මුව (입, 닙, 작은 뺨)
   • මුකය (입, 닙)
   • කවලය (a mouthful, )
   • ගුඩය (mouthful, E, S)
   • මිය (입, 닙)
   • බාහු·ලේය (입, 닙)
   • උවන (얼굴, 용모)
   • වතන (얼굴, 용모)
   • වත (얼굴, 용모, 낯)
   • වකත්‍රය (얼굴, 용모)
   • මුව (얼굴, 용모)
   • දින·මුව (아침)
   • ද්වි·මුඛයා (뱀, 암컷 뱀, 용)
   • තණ·කබල (mouthful of grass)
   • ශ්‍රී·මුඛ (beautiful mouth, )
   • කටක් (아스)
   • සුභ·වාසනය (perfume for the mouth, )

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.