뜻

1. essence of virtue, of excellence or goodness, ගුණ නැමති සාරය or යහපත්කමේ ගුණය

유의어

1. essence of virtue

   • ගුණය (우수, 덕목, 우월)
   • සත්තාව (우수, 우월, 저명)
   • ගුණකරය (mine of virtues or excellences)
   • සත්·පුරුෂකම (덕목, 덕, 미덕)
   • ගුණ·රත්නය (the gem of virtue or good quality, )
   • ගුණ·දොස් (excellences and faults, virtues and defects)
   • ගුණතාව (우수, 우월, 미덕)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.