뜻

1. 음악, 무용 음악, 음악에 관한 재능

1. music, playing an instrument.

유의어

1. 음악

   • පාටකය (악기)
   • වාද්‍ය·භාණ්ඩය (악기)
   • පුට·භේදය (악기)
   • ගැට·පහටුව (악기)
   • තූර්‍ය්‍යය (악기)
   • ආතෝද්‍යය (악기)
   • තූර්‍ය්‍ය·භාණ්ඩය (악기)
   • රිටිය (악기)
   • වැහැරීම (playing on an instrument)
   • ගැයීම (playing an instrument, )
   • සිරිවිල්ල (a kind of musical instrument)
   • තන්තිරිපට (a kind of musical instrument)
   • වාදනය (sound of a musical instrument, )
   • පංච·තූර්‍ය්‍ය·වාද්‍ය (the five musical instruments, : [[පසඟතුරු]])
   • අතෙව වැද (the five musical instruments, [[පංචතූර්‍ය්‍යවාද්‍ය]])
   • වාත·තූර්‍ය්‍ය·භාණ්ඩය (musical wínd-instrument)
   • තැත (줄, 현)
   • වාද·පංචය (the five kinds of musical instruments, )
   • සෞෂ්ඨර්‍ය්‍ය·තූර්‍ය්‍යය (악기)
   • කොම්බුව (뿔, 호른, 가지진 뿔)
   • පංචාංගික·තූර්‍ය්‍ය·නාද (the sounds of five kinds of musical instruments, For the instruments [[පංචතූර්‍ය්‍යවාද්‍ය]])
   • ගදඹ සතර (music or)
   • උප කරණත්වය (instrumentality)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.