뜻

1. 위엄, 존엄, 국기

1. honour, dignity, ගරුකම.

유의어

1. 위엄

   • ගරුකම (위엄, 존경, 존엄)
   • තාන්න·මාන්න (gifts and honours or honours and dignities)
   • ධාමය (위엄, 존엄)
   • හර·සර (기, 국기)
   • සභ්‍යය (honourableness, )
   • නම්බුව (기, 국기)
   • ඇදුර (기, 국기)
   • ගැවුරුව (기, 국기)
   • මහත්·ත්‍වය (위대, 위엄, 존엄)
   • උතුම්කම (저명, 위엄, 존엄)
   • ආ ස්පදය (권위, 권력, 위엄)
   • සමුන්නතිය (위엄, 존엄, 찬양)
   • ශෘංගය (들어올림, 위엄, 존엄)
   • පරි·හාරය (정부, 현상, 특별)
   • ගෞරවාන්‍විතතා (state of having honour, honourableness)
   • ප්‍ර·භාවය (위엄, 존엄, 장엄)
   • ආයතිය (위엄, 존엄, 장엄)
   • ගම්භිර්‍ය්‍යය (위엄, 존엄, 품위)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.