뜻

1. 간격, 음정, 동안, 박자

1. space of time, interval, අතර තුර කාලය or වේලාව.

유의어

1. 간격

   • අතරතුර (간격, 음정, 동안)
   • අතර (공간, 간격, 새)
   • අන්තරාලය (간격, 음정, 동안)
   • අතුර (간격, 음정)
   • අන්තරය (간격, 음정)
   • ආකාශ ධාතුව (공간, 터)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.