뜻

1. 목소리, 소리

1. the voice, කටහඬ.

유의어

1. 목소리

   • ස්වරය (목소리, 소리)
   • කට හඬ (목소리, 소리)
   • මුඛ·ශබ්ද (or a, voices)
   • අඬ (소리, 목소리, 음)
   • තුරු·රැව් (voice of a bird, )
   • වචස (말, 목소리, 소리)
   • ආත්මනේ පදය (middle voice)
   • චේතනික·භාවය (volitive voice)
   • දුශ්ශබ්දය (bad sound or voice, )
   • සද්ද (소리, 소음, 목소리)
   • මුඛ·ශබ්ද (목소리, 소리, 태)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.